Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017

«…Όβερ»

     
                                         
Ο Κωστής, ο Γιάννης και ο Μανώλης ήταν έτοιμοι για μάχη. Βρίσκονταν ήδη μέσα στην αυλή του ύποπτου κτιρίου και έπρεπε να είναι προσεκτικοί.
 «Ελέγξτε όλη την περιοχή. Ρυθμίστε τα ρολόγια σας σύμφωνα με το δικό μου. Σε δέκα λεπτά να είστε πίσω» ψιθύρισε ο Γιάννης και τους έδειξε το εντυπωσιακό ρολόι του.
«Να έχετε στο νου σας τους ασυρμάτους» υπενθύμισε ο Μανώλης, μα πριν προλάβει να συνεχίσει να μιλάει, είδε ύποπτους ανθρώπους να πλησιάζουν.
 «Τρέξτε. Θα μας πιάσουν» φώναξε ο Κωστής.                                      
Οι πράκτορες διασκορπίστηκαν. Ο Κωστής κατευθύνθηκε στην πίσω πλευρά. Πήρε από το σακίδιό του το κράνος του και το φόρεσε. Δεν έπρεπε να τον δει κανείς. Έπεσε αμέσως στα γόνατα και σύρθηκε ανάμεσα στα παγκάκια. Έπιασε τον ασύρματο.
«Μοχθηρέ τίγρη και … Τι κωδικό όνομα έχει ο Μανώλης. Μοχθηρέ τίγρη και Μανώλη. Η περιοχή είναι καθαρή. Όβερ»
Ο Μανώλης έμεινε στην μπροστινή πλευρά για να κρατάει τσίλιες. Κρύφτηκε όμως πίσω από ένα θάμνο.
«Δυνατό πειρατή με λένε, Γρήγορο Κουνούπι. Ο μπροστινή πλευρά είναι γεμάτη με ύποπτα πλάσματα που γελάνε και κάνουν φασαρία. Δεν είναι ασφαλές εδώ. Είμαι κρυμμένος και δε μπορώ να βγω. Έχει και μύγες. Όβερ.»
Ο Γιάννης, ο πιο τολμηρός, προσπάθησε να προσεγγίσει την πόρτα του κτιρίου. Περπάτησε στις μύτες των ποδιών για να μην τον καταλάβουν. Άκουσε ένα θόρυβο. Κόλλησε  το σώμα του πάνω στον τοίχο για να μην τον καταλάβουν. Από μακριά είδε γίγαντες να πλησιάζουν.
«Με λαμβάνετε; Πρέπει να απομακρυνθούμε αμέσως. Ο στόχος εντοπίστηκε μέσα στο κτίριο. Είναι επικίνδυνα για μας εδώ. Πρέπει να βγούμε αμέσως από την αυλή όσο προλαβαίνουμε. Νομίζω πως κατουρήθηκα πάνω μου. Γρήγορα στο σημείο συνάντησης. Όβερ!» είπε βιαστικά ο Γιάννης.
Οι τρεις πράκτορες έτρεξαν γρήγορα εκεί απ’ όπου είχαν ξεκινήσει την αποστολή. Λίγο πριν συναντηθούν ένας θόρυβος τους τάραξε. Ήταν ένα περίεργο κουδούνι που τους πόνεσε τα αυτιά.
«Κωστή, Γιάννη, Μανώλη; Ακόμα δεν άρχισε το σχολείο και ξεκινήσατε τις σκανδαλιές;» φώναξε η δασκάλα τους, η Μαίρη.
«Εμείς…» σιγομουρμούρισαν οι τρεις φίλοι με κατεβασμένα τα μούτρα.
«Μην αγχώνεστε. Ελάτε να πούμε την προσευχή. Σήμερα που είναι η πρώτη μέρα στο σχολείο σας έχω μια μεγάλη έκπληξη!»
«Ναι!» φώναξαν με μια φωνή και έτρεξαν στη γραμμή με τους υπόλοιπους συμμαθητές τους.

Μια νέα σχολική χρονιά τους περίμενε με νέες περιπέτειες και πολλές πολλές αποστολές. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αντίο

"Φεύγω για να φύγεις. Για να μην δω πως είναι να χάνεις. Σ' ευχαριστώ που μου έμαθες πως σπάω. Να προσέχεις..." Ήθελε ακ...